Ik denk dat iedere puber wel een soort van onzekerheid over zich heen draagt. Ik maakte op 13 jarige leeftijd seksueel misbruik mee. Dit heb ik tot mijn 17e voor mij gehouden. Ik durfde er niet over te praten, ik schaamde me en dacht dat het mijn schuld was. Ik voelde een walging over mijn eigen lichaam. En daar kwam bij dat ik op de middelbare school gepest werd. Ik werd nog onzekerder.
Ik kwam aan en woog te zwaar, ik wist niet goed met mijn emoties om te gaan en ging meer eten. Ik kreeg rond die tijd ook hulp voor mijn ervaringen op eerdere leeftijd en leerde dat het seksueel misbruik en het pesten niet mijn schuld waren. Toen mijn oma kwam te overlijden, was dat de druppel die de emmer deed overlopen...
Ik was er kapot van, mijn wereld stortte in. Ik kreeg letterlijk geen hap meer door mijn keel. Ik viel af en daar was het begin van van mijn eetstoornis, anorexia. Mijn relatie met eten, maar vooral mijn lichaam en zelfbeeld waren flink verstoord. Iedere keer wanneer ik mijn streefgewicht behaalde, wilde ik nog lichter wegen. Het gevaarlijke is dat je niet ziet hoe je extreem vermagerd je bent, je zelfbeeld is zo vertekent dat je echt denkt (en ziet) dat je dik bent. Hoe magerder ik werd, hoe onzekerder ik werd.
Daarbij kwamen er meer klachten bij. Ik werd depressief, ik werd niet meer ongesteld, mijn haren vielen uit, ik had het altijd koud, ik had last van hartkloppingen en isoleerde mezelf. De omslag kwam toen ik mijn moeder aan de telefoon hoorde zeggen dat ze bang was om haar dochter te verliezen..
Diep van binnen wist ik dat het niet goed met me ging. Dat moment was het punt dat ik besloot om hulp te vragen.
Ik startte in een voortraject bij Novarum met een groep meiden met een eetstoornis, waarna de bedoeling was dat ik daarna voltijd zou worden opgenomen. Ik schrok van de meiden, van hoe vermagerd zij waren.
Elke week moesten we wegen en ons gewicht op schrijven. Ik woog op één jonge vrouw na het lichtst. Anorexia vertekent je zelfbeeld enorm. Want in mijn ogen was ik nog lang niet zo mager als die meiden daar...
Met kleine stapjes werkte we naar een gezond BMI, wat normale porties eten was. Maar de focus lag vooral op aankomen. Na dit voortraject koos ik er voor om een door traject te volgen waarin ik wekelijks kwam (inplaats van voltijd). Mijn gewicht bleef lange tijd stabiel.
Maar toen kwam ik aan. Ik kreeg last van eetbuien en ging van anorexia naar obesitas. Ik ging van 48 kG naar 98 KG. Ik was hier klaar mee. Mijn relatie met eten en de relatie met mezelf was nog steeds verstoord. Het werd tijd voor professionele hulp op een dieper niveau.
Ik ging aan de slag met mijn mindset, met mijn gedachten rondom eten, voeding en de overtuigingen die ik over mij zelf had. Ik leerde zelfliefde toepassen en mezelf weer te waarderen, mooi te vinden. Eindelijk na jaren, was mijn relatie met eten maar vooral de relatie met mezelf weer verbeterd.
Ik besloot de opleiding gewichtsconsulente en leefstijlcoach te volgen en leerde veel over voeding, leefstijl en coaching. Ik bleef mij zelf ontwikkelen, op het gebied van voeding en beweging maar ook op het gebied van zelfwaardering, zelfliefde en mindfulness. En deze combinatie heeft mij gebracht tot waar ik nu sta.
Ik voel me fit, heb energie, ik voel me goed maar het aller belangrijkste is dat ik lachend naar mezelf in de spiegel kan kijken, met zelfvertrouwen. Ik eet gezond, maar kan ook genieten van een etentje of een stuk chocola zonder schuldgevoel. Dit is echt anders geweest. In periodes van heel streng voor mezelf tot het hebben van eetbuien. Mezelf schuldig voelen als ik wat at en dat is gelukkig verleden tijd.
Ik nam de stap om voor mij zelf te beginnen. Ik heb meer dan duizenden vrouwen (en mannen) begeleid naar een gezonde relatie met voeding en een gezonde relatie met zich zelf. Ik maakte verschillende programma's en cursussen op het gebied van voeding, leefstijl, eetbuien en zelfliefde.
Ik heb mijn kennis vanuit opleidingen en cursussen samen met mijn eigen ervaringen uit dit leven gebundeld, zo is Healthy For Me ontstaan (en ondertussen is LIEFS AAN JEZELF daar een mooi onderdeel van).
Een mooie les van mijn moeder; beter dan jezelf. zal niemand voor je zijn. En die voelt zo kloppend, want inderdaad alleen jij kan zo goed voor jezelf zorgen dat je de beste versie van jezelf bent (of kan worden, maar dan moet je wel die stap zetten en soms om hulp vragen!)
Reactie plaatsen
Reacties