Het taboe van fysiek en emotioneel geweld

Het doorbreken van het taboe rondom fysiek maar vooral ook emotioneel geweld

Vol spanning deelde ik afgelopen week mijn eerste blog over huiselijk geweld, het geweld dat ik binnen mijn relatie heb meegemaakt. Moest ik dit wel online delen? Wat zullen anderen hier van vinden? Wat als hij het leest? Tal van gedachten gingen er rond in mijn hoofd, maar ik nam de stap en deelde mijn verhaal. Ik heb zoveel schaamte tijdens de relatie maar vooral daarna gevoeld, dat er niet over praten makkelijker was. Maar als ik één ding heb geleerd tijdens mijn heling, dan is dat delen helen is. Ik voelde aan alles in mij, dit taboe moet doorbroken worden, de schaamte, de oordelen. Ik ben niet de enige die dit heeft meegemaakt en wat ik miste was de herkenning van anderen in mijn proces. Dus ik gooide de blog online en deed mijn telefoon weg...

Reacties

De volgende ochtend opende ik mijn telefoon en las de reacties, met tranen in mijn ogen. Ik kreeg vooral veel privé berichten van vrouwen die het zelfde hebben mee gemaakt, die met tranen over hun wangen mijn blog hebben gelezen en zich herkende in mijn verhaal. En zo melden een aantal vrouwen zich ook aan voor de besloten community, om herkenning te vinden en te kunnen delen. Mijn eerste blog lees je hier.

Dit is wat ik wil bereiken, dat anderen, net als ik zelf elkaar kunnen vinden in ons verhaal. Dat de twijfels aan ons zelf en de oordelen die er zijn worden doorbroken. En daarom ga ik meer schrijven en meer delen over dit onderwerp, ook zal ik mijn verhaal delen en enkele gebeurtenissen uit deze relatie(s).

Emotioneel/mentaal geweld

Uit de verhalen van anderen kwam veel herkenning. Ik sprak vrouwen die nog in een gewelddadige relatie zitten, vrouwen die sinds kort uit hun relatie zijn en vrouwen die dit jaren geleden hebben meegemaakt en nog de gevolgen van deze relatie ervaren.

Niet alle vrouwen maakte fysiek geweld mee, maar wel alle vrouwen maakte emotioneel/mentaal geweld of in combinatie met fysiek geweld mee. Ik heb beide mee gemaakt en persoonlijk, hoe gek dat misschien voor iemand die dit niet heeft mee gemaakt klinkt, vond ik het emotionele geweld ingrijpender dan het fysieke geweld. Ik heb enorm veel flashbacks gehad en trauma therapie (EDMR) moeten volgen om deze gebeurtenissen van fysiek geweld te kunnen verwerken. Maar het emotionele en mentale geweld heeft een veel diepere wond achter gelaten in mijn gevoel, mijn eigen ik, mijn twijfels en het kwijtraken van mezelf. Wie IK ben.

Twijfels

Van het fysieke geweld weet je dat het niet oké is, dat het niet normaal is. Maar wanneer er emotioneel, mentaal en psychisch op je ingespeeld wordt, maakt dat het verhaal een stuk lastiger om voor jezelf te kunnen begrijpen, vooral wanneer (en dat zie je vaak!) er periodes liefde in overmate wordt gegeven door de dader van emotioneel/mentaal geweld. Je vraagt jezelf af of het wel erg genoeg is? Want er zijn toch ook goede periodes? Hij is toch niet altijd zo naar tegen mij? Hij zal zijn dag wel niet hebben, er zal vast wat aan de hand zijn met hem? Je praat zijn gedrag goed. Of hij, praat zich zelf goed omdat JIJ het verkeerd hebt gezien, verkeerd begrijpt. 

Enkele voorbeelden van emotioneel, mentaal en psychisch geweld (dit is deels mijn ervaring, deels de ervaring van anderen):

• Er is geregeld ruzie, gescheld, je wordt gekleineerd en jouw gevoelens doen er niet toe. Diepe gesprekken over emoties en gebeurtenissen zitten er niet in of er worden keer op keer beloften gedaan, waar uiteindelijk niets mee gedaan wordt.
• Er is geen vertrouwen, je wordt gecontroleerd. Waar ga je naar toe? Met wie ben je? Hoe laat ben je thuis? Je krijgt een tijd mee of er wordt op je gevoel ingespeeld waardoor jij liever niet meer met vriendinnen (of familie etc) afspreekt omdat je weet dat er achteraf altijd gezeur komt. 
• Je telefoon wordt na gekeken, je social media wordt in de gaten gehouden of er is controle op wie jij wel of niet mag volgen/spreken.
• Er wordt bepaald wat je wel of niet mag aantrekken, of er worden nare opmerkingen gemaakt over de kleding die je draagt, de muziek die je luistert, je hobby's en interesses worden afgekeurd. Of hij eist juist dat je er altijd piekfijn uit ziet in zijn bijzijn.
• Het ene moment word je overladen met complimenten en lieve berichten, het andere moment word je volledig naar beneden gehaald en ben je niets waard.
• Je krijgt verwijten te horen, je krijgt altijd de schuld, het ligt altijd aan jou en er is geen zelfreflectie, de woorden en daden van hem worden teniet gedaan en is jouw eigen schuld, want jij daagde hem uit.
• Hij is jaloers en wordt boos wanneer er contact is (vooral met andere mannen). Hij haalt jouw vriendinnen naar beneden en benoemd dat zij geen echte vrienden zijn.
• Je moet verantwoording afleggen over jouw financiële uitgaven. Of hij bepaald waar de inkomsten naar toe gaan. Hij leent geregeld geld van je en betaald dit niet terug met allerlei smoesjes of vind dat hij genoeg inbrengt. 
• Als je niet snel genoeg reageert dan word je meerdere keren achter elkaar gebeld of krijgt tientallen berichten binnen. Hij wordt boos of vertrouwd je niet wanneer je niet gelijk op hem reageert. Of hij geeft jou expres een stilte behandeling en negeert je uren of zelfs dagen.
• Verhalen worden omgedraaid, je krijgt de schuld van dingen die je niet hebt gedaan of hebt gezegd en begint aan jezelf te twijfelen. Je wordt vaak klemgezet door zijn woorden en weet hier niet goed op te reageren. Of wanneer je hierop reageert ben jij diegene die gek is, ziek is of hulp nodig heeft volgens hem.
• Hij dreigt met dingen die hij gaat doen als je bij hem weg gaat, of dreigt dat hij zelfmoord gaat plegen.
• Hij speelt in op jouw gevoel dat zijn wereld niets is als jij hem verlaat en dat het jouw schuld is als hem dan wat overkomt.
• Zijn houding of blik naar jou maakt dat je voelt dat je de situatie beter kan sussen, dat je beter je mond houdt. 
• Je bent constant bezig om het hem naar de zin te maken, om ruzie te voorkomen, je hebt het gevoel op eieren te lopen omdat ieder klein ding een aanleiding kan zijn tot ruzie of een woede uitbarsting.
• Hij maakt vervelende opmerkingen over jou in het openbaar of hij spreekt juist vol lof over jou tegen anderen en thuis ervaar je dit gevoel helemaal niet.
• Hij is het slachtoffer en jij bent de schuldige....

Dit zijn nog maar enkele voorbeelden van emotioneel, mentaal en psychisch geweld. Dan heb ik het nog niet gehad over de angst voor het fysieke geweld, de aanrakingen, het gooien van spullen, het kapot maken van je eigendommen en alles wat hoort bij fysiek geweld, het opzettelijk pijn doen door middel van slaan, schoppen, haren trekken, keel knijpen, knijpen enzovoort, enzovoort enzovoort.

Onthoud dat geweld, fysiek of emotioneel NOOIT oké is!

 En om welke reden dan ook, nooit mag worden goedgekeurd.

Jezelf kwijtraken

Ergens ben je er van bewust dat je in een niet gelijkwaardige relatie zit, ergens weet je dat wat er gebeurd niet oké is. Maar toch voel je twijfels en vraag je jezelf af of het allemaal wel meevalt? Of jij niet gek bent? Heb je ergens de hoop dat het veranderd, als jij maar beter je best doet, als jij je maar meer aanpast. 

Je loopt op eieren en bent elke dag bezig om jezelf aan te passen en je raakt jezelf steeds meer kwijt.

En dat doe je zodat de situatie niet gaat escaleren.

Je herkent jezelf niet meer, wie je ooit was. Je voelt je verantwoordelijk voor de relatie, voor hem, de kinderen. Je voelt je onzeker, je twijfelt of je wilt stoppen met de relatie, hoe je dat dan moet doen, wat je dan gaat zeggen en wat er dan gaat gebeuren? Red je het wel alleen? De angst voor het niet weten wat er gebeurd als je stopt met de relatie is vaak groter dan de angst voor hem in de relatie.

Al deze twijfels en onzekerheden horen erbij. Maar weet dat jij niet gek bent, dat het niet ligt aan jou. 

Geweld, fysiek of emotioneel is niet NORMAAL. En jij, jij bent het meer dan waard om gelukkig te zijn en echte liefde te ontvangen, van de mensen om je heen maar vooral de liefde van jezelf!

Dit was deel 2 van de serie blogs over huiselijk geweld.

Deel 1 lees je hier.

(Waar hij staat kan ook zij voor staan, ik richt mij in mn blogs vooral op mijn eigen verhaal/ervaring)